Łojotokowe zapalenie skóry – objawy, przyczyny, leczenie, dieta
Łojotokowe zapalenie skóry to bardzo często występująca przewlekła choroba skóry, objawiająca się zmianami rumieniowo-złuszczającymi na skórze twarzy, klatki piersiowej oraz owłosionej głowy. Zmianom towarzyszy dokuczliwe swędzenie. Dermatoza występuje u wszystkich grup wiekowych, choć częściej dotyka płci męskiej niż żeńskiej. Przyczyną choroby jest nadmierna aktywność gruczołów łojowych, jak i zakażenie grzybem Malassezia furfur. ŁZS jest schorzeniem sezonowym, nasilającym się w okresie jesienno-zimowym.
Objawy łojotokowego zapalenie skóry
Łojotokowe zapalenie skóry występuje w obszarach skóry, gdzie wydzielanie sebum jest największe, czyli na skórze głowy, na czole, w okolicach brwi, uszu, bruzdy między nosem a policzkami, na tułowiu. Zmiany skórne można spotkać pod pachami i w pachwinach. Często łojotokowy wyprysk występuje w kilku miejscach naraz. Najczęstszymi objawami ŁZS są: rumień, świąd w miejscach zaczerwienienia, nadmiar sebum. Łojotokowe zapalenie skory głowy objawia się bardzo dużym łupieżem i żółtymi lepkimi łuskami na włosach, na które warto stosować dermokosmetyki Ducray.
Jakie są przyczyny łojotokowego zapalenia skóry?
Pojawienie się zapalenia łojotokowego skóry jest kwestią złożoną. Nadprodukcja łoju wynikająca z nadaktywności skórnych gruczołów łojowych, przy nieprawidłowej pracy układu odpornościowego, prowadzi do namnażania się na powierzchni skóry drożdżaka z rodzaju Malassezia. Badania wskazują, że duże ryzyko wystąpienia ŁZS jest u osób z obniżoną odpornością np. po przebytych infekcjach, przy współistniejącej chorobie Parkinsona, przy chorobach onkologicznych oraz zaburzeniach psychicznych. Na wzmożoną aktywność gruczołów łojowych mają wpływ zaburzenia hormonalne. Wielu specjalistów dopatruje się przyczyn schorzenia w trybie życia i czynnikach środowiskowych, takich jak: zanieczyszczenie powietrza, brak higieny, zła dieta, stres, podrażnienie kosmetykami.
Co może pomóc na łojotokowe zapalenie skóry?
Lekarz dermatolog może zalecić stosowanie leków przeciwzapalnych i przeciwgrzybiczych w postaci tabletek, kremów i maści. Ważne miejsce odgrywa kuracja dermokosmetykami bez barwników i aromatów. Dobrze, by miały one w składzie: glicerynę, pantenol, witaminę E, oleje roślinne (np. masło Shea). Nawrotom choroby pomoże zapobiegać zdrowa dieta bogata w witaminy C, A, E, B, cynk oraz wielonienasycone kwasy tłuszczowe. Z menu należy wyeliminować produkty przetworzone, słodycze, ostre przyprawy oraz alkohol, bo mogą zwiększać produkcję sebum. Zalecane jest picie minimum 2 litrów wody dziennie. Na dobrą kondycję skóry i włosów mają napary z zielonej herbaty, rumianku, pokrzywy i mięty.